Naar nieuw werk van de Ryoji Ikeda wordt in deze contreien reikhalzend uitgekeken. Al moeten we toegeven dat de Japanner er opnieuw in slaagt om met Test Patterns een aanval op onze wankele slaapcyclus in te zetten. De sticker op de hoes die de luisteraar waarschuwt voor mogelijke gehoorschade is dan ook geen overbodige luxe. De Japanner heeft twee grote fascinaties zuiverheid en het gebruik van datagegevens en gebruikt deze elementen als vertrekbasis voor zijn totale oeuvre. De enige uitzondering is ‘Op.’ waar hij aan de slag ging met een klassiek ensemble. Test Patterns is gebaseerd op een systeem waarbij tekst, geluid, fotos en films in barcodes en binaire patronen (0 en 1) worden omgezet. Dit ruwe materiaal verwerkt Ikeda tot een langgerekte soundtrack waarin de nummers in strak tempo in elkaar overvloeien. Deze werkmethode resulteert in een resem van splinterende beats die strak en in een een verschroeiend hoog tempo opvolgen. Geniaal of gek, de grens is hier vaak flinterdun. Vast staat dat Ikeda na ‘Dataplex’ opnieuw alle grenzen aftast. Zelfs voor kenners van de man zijn werk is ‘Test Patterns’ een kuitenbijter hors concours. Fascinerend, vlijmscherp of enerverend? In ieder opzicht blijft Ikeda voor controverse zorgen.