Tales is het eerste volwaardige album, na twee eps, van deze band uit Salt Lake City. De heren zijn actief sinds 2002 en speelden wijselijk eerst voornamelijk in de garage alvorens met hun nummers naar buiten te komen. Allicht daardoor klinken de vijf tracks die op deze schijf samen werden gezet, zo afgewerkt en matuur. Logge, donkere stoner is het bij momenten, maar dan zonder de negatieve klank die het genre inmiddels op zijn stonede nek heeft gehaald. Het trio moet het ook niet hebben van één trucje. Iota voegt een scheutje blues (Opiate Blues), psychedelica en fusionjazz toe aan het geluid, waardoor we telkens weer worden verrast. De band ramt er niet stereotiep op los en legt zelfs in de zang de nodige variatie aan de dag. Daarnaast weet Joey Toscano inventieve gitaarsolos te integreren, die het zware baswerk van Oz en het eenvoudige maar effectieve slagwerk van Andy Patterson behoorlijk opfleuren. Wat we ook een pluspunt vinden is dat het trio ervoor kiest om de zang slechts sporadisch te gebruiken, als het echt past binnen het slepende en sfeervolle kader van de tracks. Als we zeggen dat de plaat, ondanks zijn karige vijf nummers, toch vijftig minuten duurt, begrijpt u ook wel dat Iota er zijn tijd voor neemt en er toch in slaagt geen seconde te vervelen. Integendeel. Tales is één van de betere aan stoner verwante platen die we de laatste maanden beluisterden.