Basklarinetfestival Banner
Geluid

Symphonie Neuronale

Een van de namen achter La Mort De Lย’Hippocampe is Jรฉrรดme Fontan die (tien jaar geleden) in electromiddens naam verwierf met prima releases op Invasion Planรจte als Porn.Darsteller. Helaas is dit nieuwe project meteen ook zijn zwanenzang want de Fransman overleed op 17 juni 2011. Tussen het einde van Porn.Darsteller en dit debuut maakte hij nog de soundtrack bij een stille film, ย‘El Sexto Sentidoย’, maar ย‘Symphonie Neuronaleย’ is dus ย‘s mans muzikale eindpunt. De andere twee leden van het project, dat naar eigen zeggen meer als een performancegroep dan als een studioproject moet worden beschouwd, plannen echter nog meer releases. La Mort De Lย’Hippocampe brengt niet het soort muziekjes die we doorgaans verwachten op Enfant Terrible. Tenminste voor wie niet alleen maar minimal wave of postpunk geserveerd wil krijgen. De lp bevat nog wel enkele ondubbelzinnnige verwijzingen naar het vroege werk van Cabaret Voltaire; en ook het dilettantisme van Die Tรถdliche Doris is een mogelijk aanknopingspunt, maar meer dan wat ook domineren cabaret noire, avant-garde, surrealisme en Dadaรฏsme het totaalgeluid. Ook het absurdistische postmodernisme van Faust biedt zo nu en dan houvast. Dat maakt van ย‘Symphonie Neuronaleย’ een plaat die echt niet voor iedereen geschikt is. Dit is namelijk behoorlijk energie -en aandachtvretende kost. Maar wel lekker voor wie graag de muzikale randen opzoekt.
Na drie prima albums op Enfant Terrible brengt het Zweedse Agent Side Grinder ย‘Hardwareย’ zelf uit op het nagelnieuwe Klangarkivet. Dat is dan meteen ook de enige noemenswaardige verandering. Voor de rest blijft alles ย– letterlijk ย– bij het oude. Net als in het verleden tekent Agent Side Grinder namelijk voor een uitstekende retrovariant op D.A.F., Cabaret Voltaire, Joy Division, Kraftwerk, Depeche Mode en Suicide : kille, monotone electrofunk dus die bij elkaar werd gesprokkeld met atmosferische post-punk, industriรซle muziek en cold wave. De songs zijn, als vanouds, uitstekend; de productie is zuiver en met een speelduur van circa dertig minuten is onze aandacht nagenoeg voldoende verzekerd.

tekst:
Gonzo (circus)
beeld:
LaMortDeLHippocamp_SymphonieNeuronale
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!