Voordat hij zijn eerste stappen zette als regisseur, werkte Stanley Kubrick vijf jaar als fotojournalist voor het tijdschrift Look, dat in de periode tussen 1937 en 1972 tweewekelijks verscheen en algemeen gold als de tegenhanger voor het grotere Life.
Kubrick begon daar op zijn zeventiende als freelancer, maar groeide al snel uit tot een vaste medewerker. Het waren vijf belangrijke jaren die hem als regisseur gevormd hebben, zo betoogt Philippe Mather (docent mediastudies aan Universiteit van Regina, Canada) in dit boek. Deze periode fascineert Mather omdat volgens hem deze jaren de basis zijn voor een grondige analyse van zijn latere werk als cineast. Kubrick kwam op jonge leeftijd terecht in de dynamische redactie van het tijdschrift, waardoor hij veel heeft geleerd over de technische kant van fotografie en tegelijkertijd voldoende ruimte kreeg om zijn eigen ideeën te ontwikkelen over de relatie tussen beelden en hun journalistieke en verhalende kracht. Het belang van deze periode wordt in het boek nog eens onderstreept door Kubrick zelf: Als ik op die leeftijd was doorgestroomd naar het hoger onderwijs, was ik waarschijnlijk nooit regisseur geworden waarschijnlijk was ik dan in een ander beroep beland, binnen de wetenschap, rechten of medicijnen.
Nu is het voor een auteur die de vroege vorming van een visionaire kunstenaar onderzoekt altijd handig om bevestigd te worden in zijn these door het onderwerp zelf, maar dat neemt niet weg dat Mather een overtuigend onderzoek heeft geschreven. Het boek is in twee delen verdeeld, waarvan het eerste deel focust op de kiemen van Kubricks auteurschap door een grondige analyse van Kubricks rol binnen het tijdschrift Look. Daarvoor worden eerst zowel de organisatiestructuur als de arbeidscultuur van het tijdschrift onder de loep genomen. Ook wordt er veel aandacht besteed aan Kubricks eigen ideeënvorming rond fotojournalistiek en het verband met film. In het tweede deel trekt Mather de analyse breder en onderzoekt hij het verband tussen fotografie en film, wat in het laatste hoofdstuk wordt toegespitst op de fotografische en documentaire aspecten van Kubricks filmoeuvre. Kubrick begon zijn carrière vlak na zijn periode bij Look: zijn eerste kortfilm Day of the Fight verscheen in 1951 en was direct geïnspireerd op de fotoreportage Prizefighter die Kubrick twee jaar eerder maakte voor het tijdschrift. In 1953 volgde met Fear and desire zijn speelfilmdebuut en in de daaropvolgende jaren maakte hij snel naam als eigenzinnige regisseur met films als Paths of Glory, Spartacus en de verfilming van Nabokovs roman Lolita. Over zijn films zijn al vele grondige analyses geschreven, maar dit boek is vooral bijzonder doordat het de focus verlegt van zijn films naar zijn eerste stappen binnen de wereld van fotografie en cinema. Dat levert een gedegen en nauwkeurig onderzoek op, waar eigenlijk maar één ding op aan te merken is: de fotos waarover Mather het heeft ontbreken grotendeels in het boek en waren een welkome aanvulling geweest.