Toen we even geleden een stapeltje cd’s ter bespreking in onze handen kregen geduwd, waren we blij met deze schijfjes. Even later keken we naar de kalender van Ciné Palace, het Kortrijkse concertzaaltje dat we regelmatig frequenteren. En zie, headhoncho Wim had Svin al geboekt voor hun aankomende Europese tournee, die dit album, hun derde, mee moet helpen promoten. Drones, psychedelica, freejazz, improvisatie en avantrock versmelten tot een experimenteel geheel dat wordt gedragen door drums, gitaren en blazers. Het kwartet is bij momenten een kameleon, die ontbolstert vanuit een stuk psychrock waarin Afrikaanse ritmes opduiken naar een nummer als ‘Alt’, traag, een beetje melancholisch en met de hoofdrol weggelegd voor de hoorn. In de snellere stukken, bijvoorbeeld ‘Arktis’, denken we aan Dead Neanderthals. Bij ‘Fuck John’ kiezen de Denen voor Sonic Youth als inspiratiebron, waarin die typische gitaargeluiden die ons zo nauw aan het hart liggen, de boventoon voeren. Na een minuut vallen de drums en de blazers in en krijgen we een heel ander stuk voorgeschoteld, eentje dat van alle walletjes tegelijk eet en ons geleidelijk aan helemaal weet te overdonderen. De twee afsluitende stukken houden het rustiger. Ze sluimeren, frunniken aan onze oren en tonen nog maar eens een andere invalshoek van dit kwartet vreemde eenden. Het trio Snap zit net zo goed tussen diverse genres in, maar laat ons inziens de noiserock net primeren boven freejazz en avantrock. Dwarse ritmes, onvoorspelbare wendingen en onverwachte geluiden domineren de zes stukken op ‘Bras’, dat net als ‘Svin’ niet eens het half uur haalt. Het zijn brokken die knipogen naar Glenn Branca en Colossamite. Experimentele rock met enkele hoekjes af, snippers informatie die op de luisteraar worden losgelaten met de bedoeling dat die zelf een geheel samenstelt. Julien Desprez (gitaar, componist), Yann Youssein (drums) en Clément Edouard (keyboards, gefriemel) maken het de luisteraar niet echt gemakkelijk. Toch slagen ze er in voldoende uitdagende klanken te produceren om ons luisterplezier te bezorgen, al moeten we soms enige moeite doen. Niet erg, ze hebben ons ons middagklopje laten overleven zonder in te dutten.