S/t

Wallace Records en PhonoMetak Labs slaan de handen in elkaar voor een reeks schijfjes onder de noemer Phonometak Laboratories, waarop telkens twee artiesten aan elkaar worden gekoppeld. Xabier Iriondo en de baas van Wallace bepalen zelf wie op hun splitreleases komen en laten die keuze louter en alleen afhangen van hun persoonlijke muzikale smaak. Opzet is om telkens een 10-inch af te leveren. Elke artiest krijgt één plaatkant toebedeeld waarbij het totaal aan muziek het halfuur niet mag overschrijden. Iriondo werkt zelf samen met zijn landgenoten Zu die het ganse palet van hun kunnen laten horen. Openen doen ze met een aan death metal refererend nummer (‘Big Sex Warnings’). Atypisch, maar wel heel sterk. De vier andere tracks spitsen zich toe op percussie, gaande van gefröbel met de cimbalen tot het meer gewone Zu-werk, dat in het afsluitende ‘It’s Irrelevant Now’ sterk aan Blurt doet denken. Wat precies de inbreng van Iriondo is, wordt niet echt duidelijk, want echt veel toevoegen aan het geluid dat we van Zu kennen, doet de man niet. De vier nummers van Iceburn liggen eigenlijk in dezelfde lijn. Er wordt wel iets minder geëxperimenteerd. Iceburn gaat voor de krachtige momenten van de jazzy kant van Zu en klinkt een stuk rechtlijniger, maar is daarom niet minder interessant. Mats Gustafsson verrast niet echt op de gedeelde split met jazzgitarist Paolo Angeli. Hij toetert er lustig op los, tast soms de kantjes van zijn saxofoon af en daarbij heel verstild en verkennend spelend, en gaat op andere momenten volledig uit zijn dak, vooral in afsluiter ‘Man In His Boat Desperately Crushing The Ice’. De drie nummers zijn net iets te veel gefröbel om echt te imponeren en kennen maar een paar betere momenten. Angeli gaat bijna een kwartier aan de slag voor één lange track waarin hij samples en geprepareerde gitaar met elkaar vermengt tot een boeiend luisterspel. Veel coherentie zit er op het eerste gehoor niet in, chaos lijkt troef. Maar hoe aandachtiger we luisteren, hoe beter we zijn verhaaltje snappen en er toch ietwat van een doordachte structuur in terug vinden. Deze serie is duidelijk opgezet door twee eigenzinnige muziekliefhebbers die niet bang zijn avontuurlijke releases uit te brengen met niet voor de hand liggende, naar het experiment neigende muziek. Deze twee eerste deeltjes van de serie zijn alvast veelbelovend voor de toekomst van de reeks.

tekst:
Patrick Bruneel
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!