De Italiaanse band Stearica toerde in de herfst van 2008 door Europa met Acid Mothers Temple & The Melting Paraiso U.F.O. De heren lagen elkaar wel, voelden elkaar en elkaars muziek goed aan. Toen op het einde van de toer er nog een dag overbleef alvorens de Japanners huiswaarts gingen, besloten de zeven wat microfoons te plaatsen in een oud gebouw van een boerderij en er samen te musiceren. Voor zichzelf en voor elkaar en voor hun chauffeur Kappo, die een maaltijd aan het bereiden was alvorens afscheid te nemen, na de twee bands duizenden kilometers te hebben rondgereden. De geïmproviseerde sessie beviel echter dermate goed, de opnames vielen kwalitatief zeer goed mee, waarop werd besloten om een aantal stukken op een cd te branden. En het mag verwonderen dat geen van beide bands de overhand krijgt. Deze plaat bevat echt een samenspel van zeven muzikanten die op het gebied van spacerock en experiment hun sporen al lang hebben verdiend. Synthesizers en gitaren domineren, maar niet zoals ze dat samen of elk afzonderlijk soms doen op freakplaten van Acid Mothers Temple. Er is duidelijk gestreefd naar een evenwicht. De stukjes gesproken tekst in het Italiaans van Stearica zijn een leuke toevoeging aan het geheel. Zeven stukken staan er op het schijfje, en alleen opener Vultute Chiama Fujiyama laat het zoeken naar elkaar horen, het vinden gebeurt in de overgang naar Queen Kong, en de bands blijven elkaar vinden, in meer of minder met feedback gevoede songs tot de magistrale afsluiter Alieni Al Di Sopra Di Ogni Sospetto. Of hoe een samenwerking het universum van Acid Mothers Temple nieuw leven kan inblazen.