Een heerlijke verrassing: een nieuw album van Seefeel, veertien jaar nadat ze gestopt zijn. De band is in 2009 weer actief geworden tijdens de activiteiten rond het twintig jarig bestaan van hun label Warp. Midden jaren 1990 was de band hot. Zo stonden ze in 1994 op het TegenTonen Festival en ze tekenden in datzelfde jaar als eerste gitaarband een contract met Warp. In 1996 verscheen hun derde en tot nu toe laatste album, CH-VOX. Hun muzikale ontwikkeling liep kort gezegd van shoegaze naar donkere ambient. Op dit nieuwe album zijn beide elementen terug te vinden. Maar door de komst van twee nieuwe leden, naast Mark Clifford en Sarah Peacock, waaronder Iida Kazuhisa, de voormalig drummer van Boredoms, klinkt de 21ste eeuwse Seefeel toch flink anders. Hun voornamelijk instrumentale muziek lijkt nog abstracter te zijn geworden. Dat is vooral hoorbaar in de vier korte tracks die her en der geparkeerd zijn tussen de andere tracks van vijf minuten of langer. Maar ook in Aug30 waarin golven van shoegaze-achtige muziek uit de luidsprekers vloeien. Verder lijkt de elektronica flink te zijn opgerukt en zijn de gitaren van vroeger moeilijker te onderscheiden. Zoals in Airless met zijn bibberende klanken waartussen zelfs gezongen wordt, iets dat voorheen nauwelijks voorkwam. Ook in Making zijn vocalen te horen tussen de noisy elektronica en stevige drumpartijen. Oprichter Mark Clifford heeft altijd beweerd dat Seefeel alleen een nieuw album zou maken als de band iets nieuws kon presenteren. Met dit vierde album is Seefeel daar ruim in geslaagd. Welkom terug aan het elektronische front!