Het op vijftig exemplaren op handgeschilderd vinyl uitgebrachte splitalbum van de Weense producers Asfast en Kutin zal door het merendeel van de eventueel geïnteresseerden via hun bandcamp dienen te worden beluisterd. Het vinyl is in dit geval, door de beperkte oplage en de huisvlijt, weliswaar een pareltje, maar dus voor wel een heel beperkte doelgroep. Medeoprichter van het label Peter Kubin presenteert net als de vierentwintigjarige Asfast drie nummers. Asfast krijgt trouwens de eer om het buffet te openen. Zijn bijdrages klinken als minimale industrial, met donkere en dreigende bastonen, die beelden oproepen van dreigende wolkenconstructies. Doomy ambient die er geen is, want daarvoor zit er toch net te veel melodie en variatie in zijn stukken. Kutin zelf heeft meer zin in een echte Apocalyps. Het mag allemaal een beetje donkerder en brutaler. Toch zit er een beetje hoop in zijn atmosferisch aandoende geluid. Zeker in het afsluitende ‘Quodibet’ is er ruimte voor vreugde en dansplezier. De natuur heeft zich hersteld, het onweer is voorbij, het is weer opgeklaard. Al mag het allemaal niet te lang duren. Iets meer dan twee minuten opgewekte muziek moet opboksen tegen een half uur donkere zwaarmoedigheid.