Veel minimaler dan On kan een bandnaam bijna niet zijn. Wat dat betreft is hij goed gekozen voor het project van Sylvain Chauveau en Steven Hess, de drummer van onder meer Ural Umbo en Pan American. Eens in de zoveel tijd duiken ze de studio in, om de daaruit resulterende improvisaties vervolgens af te laten mixen door steeds een andere producer. Op het eerste album was dat Helge Sten, beter bekend als Deathprod, die de muziek vermaakte tot minimale spookelektronica in dezelfde stijl als zijn eigen platen (zie GC #65). De Franse elektroakoestische componist Pierre-Yves Macé mixte vervolgens het tweede album, en produceerde een verzameling, alweer, minimale nummers voor piano, gitaar en stilte. En nu is er een derde plaat, ditmaal geproduceerd door Christian Fennesz. Hoewel niet zo verstild als zijn voorgangers – de eerste twee nummers zijn nog redelijk gemeen door de ratelende en piepende elektronica – is toch ook hier het predicaat ‘minimaal’ op zijn plaats, simpelweg omdat er eigenlijk niet zo veel gebeurt. Fennesz’ loops en drones hebben veel weg van delen van zijn tegenvallende ‘Black Sea’ album, maar de crescendo’s blijven achterwege. De bijdragen van Chauveau en Hess zelf lijken beperkt tot een paar verdwaalde pianonoten en geroffel op de bekkens. Op het lange slotnummer, dat zo op het Slaapwel label had kunnen verschijnen, horen we door de tingeltangel zelfs alleen een krakende gitaarplug en vallende drumstokjes. De drie heren zullen hun vak ongetwijfeld verstaan, maar gaan er hier naar mijn smaak te vrijblijvend mee om.