De afgelopen jaren maakte Het Droste Effect naam voor zichzelf in de psych-scene met drie ep’s waarop de band van Hermann Blaupunkt en Thompson Dubé een heel eigen invulling van psychedelische rock lieten horen. Uiteraard met de gitaar als centraal instrument, maar ook met de nodige elektronica. Op kant a van hun debuutalbum, ‘Soar’, krijgt die elektronica ruimbaan, vergezeld van een dikke elektronische (denk ik) beat als nieuw element. Dat resulteert in een soort elektrorock die aanstekelijk doordendert. De riffs, als ze er zijn, klinken nog steeds naar stoner, tegelijk maakt de beat de nummers bijna dansbaar – al denk ik dat de gitaar op ‘Hash It Out’ de gemiddelde dansvloer snel leeg zal vegen. Kant b begint met het titelnummer, waarop de band teruggrijpt op het psych rock-geluid, in verschillende verschijningsvormen: in reverb gedrenkte gitaren, een dwalende, jazzy passage, en vette vervormde fuzzgitaar met space-effecten. Na een tussennummer met nog meer effecten eindigt de plaat met een lang, slepend nummer waarin de hele plaat nog een keer wordt samengevat. Een lang intro met gitaar, sax en tabla’s bouwt langzaam naar een groove toe, waarna de gitaren het nummer al fuzzend en soloâend naar de zonsondergang voeren. Wederom een goede en eigenzinnige plaat van Het Droste Effect.