Na het hectisch gedoe rond de wereldcup voetbal in Zuid-Afrika is het tijd voor wat verborgen cultuur. Hier geen elektronica of hiphop van trashy blanke Afrikaners, maar nieuwe elektronische dansmuziek uit de arme, zwarte townships, Shangaan electro geheten. Het is een bizarre, beweeglijke stijl uit de noordoostelijke Limpopo streek en onbekend buiten eigen land. Totdat de Amerikaan Willis Glasspiegel hiermee in aanraking werd gebracht door een Zuid-Afrikaanse logé in zijn Brooklyn appartement via een paar YouTube video’s. Hij reisde prompt naar Zuid-Afrika om daar de Shangaan electro goed uit te pluizen. Het resultaat is deze compilatie op het Britse Honest Jon’s label, dé connaisseurs van wereldse muziekvondsten. Het brein achter het Shangaan geluid is slechts één man; Richard “Nozinja” Mthethwa, die in vijf jaar tijd als zakenman, producer en muzikant de stijl eigenhandig in zijn Soweto studio tot de huidige vorm heeft gebracht. Elektronische marimbatonen en bleepende melodieën overheersen, en hoe! Het Shangaan geluid is zachtaardig en de bas altijd een tinnen tik, meer is niet nodig om het te laten swingen. Waar de stijl origineel rond de 110 BPM zat, reikt deze nu zelfs over de 180 BPM. Wellicht is Bonus Point Movesbeter gezegd, aangezien de Shangaan dansbewegingen met snel voetwerk, elastieken benen en schuddende billen gepaard gaan. Achtergrondinformatie leert ook dat de muziek deels gemaakt wordt voor kinderdagverblijven, zoals de act Tshe Tsha Boys (waarin Nozinja’s elfjarige zoon danst) optredens doen in oranje boilersuits en clownmaskers. Verdere acts zijn BBC (Beautiful Black Culture), Tiyiselani Vomaseve en anderen, allen onbekenden voor ons. Wie bij het horen van deze plaat geen bonuspunten kan scoren op de dansvloer, heeft toch echt het kind in zich verloren. Dé meest bizarre dansplaat van 2010, Konono No.1 is er zowat niks bij.