Een goed festival werkt niet alleen als escapistische plek waar je vrienden treft, verdovende middelen neemt en de buitenwereld vergeet. Een festival is een serieus te nemen curator; een muzikaal doorgeefluik dat door middel van podia, timetables en programmaboekjes orde schept in de chaos van onze popcultuur. Het Amsterdamse Dekmantel is zo’n festival waar opkomende dance-acts een welverdiende plaats krijgen tussen de groten, waar de smaak van bezoekers zowel getest als bevestigd wordt en waar elektronische muziek zich blijft ontwikkelen in de vorm van nieuwe projecten. Deze twee Dekmantel releases zijn daar een groots testament van. Vooral de door Motor City Drum Ensemble gecureerde Selectors is een uitmuntend doorgeefluik: een compilatie met obscure platen die je zonder meer in de betere sets van de deejay uit Stuttgart kan verwachten. Van onderbeluisterde Detroit house van DJ Slym Fas tot volledig onbekende groovy soul uit de jaren 1970 van Amerikaans priester Raphael Green; Motor City Drum Ensemble heeft een compilatie gemaakt vol geheime wapens voor de house deejay en liefhebber. Over geheime wapens gesproken: Dekmantel brengt ook een Robert Hood single uit die vergeleken met zijn maximalistische releases onder de Floorplan noemer wat spaarzamer klinken, maar desalniettemin vol zitten met brute kracht. ‘Form’ is een schoolvoorbeeld van minimale techno: een haast melodieloos nummer dat zich diep in je brein en lichaam nestelt. ‘Lockers’ kan je verwachten tegen het einde van een nacht op Dekmantel. Een hypnotiserende stomper die je de dansvloer weer inzuigt als de buitenwereld bijna zijn intrede weer wil doen.
