Er zijn mensen die Matthew Herbert vereren en aanbidden, enkel en alleen omdat hij zijn plaatwerk volledig baseert op samples van de meest bizarre voorwerpen. ยPlat Du Jourย, zijn vorige plaat, werd volledig in elkaar gepast met keukeninstrumenten. ยGranny Deliciousย, รฉรฉn van zijn eerste wapenfeiten als Dr Rockit werd opgebouwd uit een sample die Herbert maakte toen hij in een appel beet. Voor alle duidelijkheid: wij behoren niet tot die groep van mensen. Voor ons telt het resultaat en het moet worden gezegd dat Herbert wars van alle spielerei er tot op heden altijd in lukte om zijn ideeรซn te laten uitmonden in een boeiend muzikaal sluitstuk. ยGoodbye Swingtimeย, de plaat waarmee hij met behulp van een brassband zijn vroegere nummers coverde, is de zeldzame uitzondering in zijn oeuvre die ons niet bij het nekvel greep. ยGoodbye Swingtimeย was risicoloos en mankte en beetje, maar het was wel de plaat die Jamie Lidell het vertrouwen gaf om zich als crooner helemaal te ontplooien. Op ยScaleย heeft Lidell geen cameo, deze rol is in hoofdzaak weggelegd voor Dani Siciliano, Herberts levensgezel en eeuwige muze. Enkel in de openingsnummers ยSomething Isnยt Rightย en ยThe Movers And The Shakersย laat ze zich vocaal bijstaan door Dave Okumu en Neil Thomas; en het is Herbert zelf die in het slotnummer ยWrongย de vocalen voor zijn rekening neemt. ยScaleย is overduidelijk de meest complexloze plaat van de Brit die hier in bloedvorm verkeert. Herbert flirt openlijk met jazz, vocale soul en brengt de hoogdagen van de swing terug tot leven. ยScaleย is een wervelende musical die glinstert als een spiegelbal. Straks blazen we zeepbellen, kijken wie het hoogst komt.
