Dax Riggs heeft al een hele carrière achter zich. En daarbij bleef hij steeds opereren vanuit zijn thuisbasis Houma in Louisiana. Na wat illustere pogingen (Dry Pussy, Golgotha, Corruption) was er de sludge metal van Acid Bath. Na het uiteenvallen van die band begon Riggs met Agents Of Oblivion, die meer de psychedelische rockkant opzocht. Veel brokken en gensters maakte deze band niet, en al snel richtte hij Deadboy & The Elephantman op. Na hun debuut tekende de band bij Fat Possum, maar al gauw was er van een echte band nog nauwelijks sprake, wel van een duo die een swamprockversie van The White Stripes maakte. Riggs vond het dan maar het moment om gewoon solo te gaan, en zo is hij alweer aan zijn tweede album toe, en dat nog steeds op Fat Possum. Dat label brengt ons meestal bluesy muziek, maar daar is op Say Goodnight To The World eigenlijk niet veel sprake van. Of misschien net wel, al gebruiken wij voor wat hij maakt liever de term swamprock, want rocken doet deze plaat bij momenten wel, zelfs stevig. Aan de andere kant staan er een paar nummers op die zo door liefhebbers van singersong kunnen worden geapprecieerd, al zijn ze qua toon en tekst misschien net te donker. De sfeer leunt namelijk sterk aan bij doom, en de glampunkpoëzie waaruit zijn teksten bestaan, zijn lekker deprimerend. Drums en bas laat hij over aan twee kompanen, en voor de productie zocht hij multi-instrumentalist Robbie Lee (Howling Hex, Baby Dee) en voor de mix Eric Wolford (Black Angels, Bill Calahan) uit, die in hun verleden al bewezen dat ze dit soort muziek aankunnen. Tussendoor gooit Riggs ons een zeer donkere en trage versie van Heartbreak Hotel (Elvis Presley) voor de voeten, en dat is mooi, zeer mooi.