Release

“‘Release’ is geen album”, vertelt wijsneus Pangeae, “het is mijn langste plaat”. Acht songs wist hij te verzamelen, die hij met andere woorden niet zomaar voor de leukigheid verdeelde over twee schijfjes. ‘Release’ is – volgens de Hessle Audio-oprichter – een dubbele ep. Maar goed, dit zijn verder nutteloze details want met een plaat die ongeveer 45 minuten duurt, is er genoeg verwennerij. Pangaea knutselt met breakbeat, jungle en hiphopelementen en pikt ideeën uit de UK-bass-scene. De voorbije jaren hoorde je zijn muzikale output uitdijen van basis dubstepritmes die vervolgens werden doorspekt met twostep en techno, die tegenwoordig nog nauwelijks aan dubstep te koppelen zijn, naar rauwe gefuseerde techno. Ritmes vallen nog steeds naast de maat, de beats grollen als vanouds zonder dat Pangaea rave-invloeden en de occasionele MC schuwt. Hij bouwt met wat hij kent, gooit er footwork tussen en vergt het uiterste van zijn luisteraar. ‘Release’ is een hyperkinetisch opdondertje dat als een enerverende jumper rondhuppelt en alles rondom zich meeschaart. Terwijl ‘Majestic 12’ de gabber herdenkt en ‘Trouble’ in de wobbelende bassen graaft, gooit Pangaea zich op afsluiter ‘High’ in een onontgonnen verscheurende ambient waar cd-spelers zich op stukbijten. Al beweert hijzelf van niet, de continuïteit van ‘Release’ heeft de sfeer en opbouw van een full album. Door de tracks te splitsen over vier kanten is vooral de schizofrenie van die tracks extra benadrukt.

tekst:
Katrien Schuermans
beeld:
Pangaea_Release
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!