Een plaat die je alleen maar luider wil zetten om de bassen nog dieper te voelen. Perfect uitgewerkte dieptes die de duisternis alom meesleuren in repetitieve en verslavende patronen. Ritmes die botsen en slepen. Een bas die meedogenloos slaat, zonder te verzanden in een klassiek 4/4-maat.
De New Yorkse Hiro Kone flirt met industrial en techno. Het trok eerder al de aandacht van Roxy Farman (Wetware) en Drew McDowall. Het leidde tot gebundelde krachten op de ep ‘The Ghost Of Georges Bataille’. Beiden zijn namen die flirten met de scheidingslijn en het experiment steeds aan de winnende klank laten.
Slechts een jaar na haar debuut ‘Love Is the Capital’ komt Hiro Kone met ‘Pure Expenditure’. Een plaat die alleen maar bevestigt en Hiro Kone doet uitgroeien tot een van de betere namen in het brutalere ritme-werk. En dat terwijl de beats niet eens razen. Hiro Kone doet het subtiel en diep. Donker laagjeswerk waar de tonen als ebbenhouten knikkers om de ritmes botsen.
Maar ze gaat muzikaal verder. ‘Poortgebouw’ is duistere ambient. Een klankgeluid waar ooit Demdike Stare een patent op had. Het geluid keert. Little Annie leent haar stem aan ‘Outside The Axiom’. Hiro Kone leunt dichter bij haar cold wave-pioniers aan. Als inspiratie gebruikt. Haar muzikaal pallet ontrafelt.
‘Pure Expenditure’ toont even waar het om gaat. Experimentele industrial techno klinkt vaker wel ok op het kladblok, maar grossiert hier in alle puurheid fenomenaal.