Groepsnamen kiezen, behoort niet tot hun talenten (hoesontwerp evenmin, trouwens), maar Dogs Die In Hot Cars zijn er ยweliswaar twintig jaar na datum- wรฉl in geslaagd een goeie jaren tachtig-plaat uit te brengen. Rennen is niet nodig: denk vrolijke XTC, denk late Wire met gitaren in plaats van oubollige computers. Denk Talking Heads op partydrugs. Qua hedendaagse springerigheid kan Franz Ferdinand als vage referentie dienen. Of Dogs Die In Hot Cars even hitgevoelig zijn, moet nog blijken. Ze doen niettemin hun best: nooit wordt er gas teruggenomen en geen enkel nummer is minder dan aanstekelijk. Minstens zes van de tien tracks op ยPlease Describe Yourselfย zouden als single kunnen dienen. ยSomewhat Off the Wayย bijvoorbeeld. Indien DDIHC dit nog meer als een XTC-ode hadden willen laten klinken, hadden ze er ยn extra refrein moeten instoppen. ยChildren by the millions sing the songs of Andy Partridgeย . Jammer genoeg heeft de band zich geroepen gevoeld om in hun teksten nรณg verder afgelegen uithoeken van het universum der meligheid te verkennen. Een nummer ophangen aan Catherine Zeta Jones en Angelina Jolie (ยCelebrity Sanctumย), tot daaraan toe ยwij zijn รณรณk nog steeds aan het puberenย en zelfs ยPaul Newmanยs Eyesย willen we hen wegens de geweldige melodicasolo nog vergeven, maar wie macrobiotiek en Feng Shui (ยPastimes & Lifestylesย) tot onderwerp neemt, moet dringend het volledige oeuvre van Michel Houellebecq door de strot geramd krijgen. Maar de tunes zijn dus wรฉl top!
