Dit Belgisch trio grossiert in energieke noiserock die drijft op een krachtige drum/bas context met toevoeging van een al even krachtige stem, die een link heeft met vooral punk, en elektronische omkadering. Mega Mindy gewijs kunnen we stellen: is het rock? Is het punk? Is het noise? Wel, het is van alle drie wel wat. Zeker is dat je na één nummer al door uw living aan het hoppen bent. De ritmesectie is big beat en de elektronica zoemt, kraakt en piept een heel eind weg. Met minimale instrumentatie maar met maximale versterking en manipulatie creëren ze een wall of sound die al een serieuze sloophamer nodig heeft om te breken. Intensiteit is een sleutelwoord. Verwacht geen subtiele songstructuren of zo. Neen, deze band rockt liever met de finesse van een berggorilla die een pak melk probeert open te doen. Mogen wij daar eens blij om zijn, om de subtiliteit even langs de kant te schuiven, samen met de salontafel, en mee te rocken als een kudde beesten? De zes songs op deze ep zijn allen gebalde motherfuckers die afklokken tussen de drie en de dikke vier minuten en die luid in uw gezicht boeren zonder pardon te zeggen. De plaat is dan ook over voor je er erg in hebt; en dan is er maar één oplossing: de repeat-knop. Wij denken dat zij zich â en u vooral – live in het zweet werken en dat je er de adrenaline met een lepel uit de lucht kan scheppen. Dat mochten ze al bewijzen met een plaats op het podium naast bands als o.a. Tweak Bird, Retox, And So I Watch You From Afar en Red Fang. De volgende keer zal u ook ons daar treffen.