“Het komt wel goed”, zei ze. Alles wat ze deed, was wegwandelen. Ik telde haar stappen en aanschouwde de horizon. Ik blies zachte wolkjes, koud seizoen en ik wist, las het in haar ogen:”het komt nooit meer goed”. Ik sluit een hoofdstuk af en begin een nieuw. Verse inkt, nieuwe ideeรซn, andere dromen die gaandeweg verdacht veel op de oude lijken same story, lost souls. Ik klamp me vast aan het vacuรผm dat tussen eind en een nieuw begin ligt. Aan goede en aan slechte tijden. Mijn postbode heeft een nieuwe ronde, hij komt wat later op de dag. Het heilige moment, zo rond de klok van halfzeven is verdwenen. Het ligt nu op een stuk na elven en ik hoor de metalen klep niet meer klakken. Heerlijk geluid was dat. Vandaag bracht hij me ยReverbaphonย, het is een goed medicijn, van koffie word ik toch alleen maar nerveus. Warm water vult mijn bad en de cdspeler leest ยParameters Of Loveย. Ik kijk niet meer om, zag ze wegwandelen, het is op mijn netvlies gebrand en vandaag komt niets ooit nog goed. Ik verdrink in ยรsthetik Der Funktionย, de accordeon heelt alle wonden, behalve de mijne. ยJust shut your mouth, just close your eyes, just fall asleepย. Iemand leest mijn gedachten. De platenfirma noemt het ยFolktronicย, ook dat was een slecht idee. Het is spaarzame muziek, ze goochelen met mooie klanken en ze laten de muziekinstrumenten elkaar niet voor de voeten lopen. Ze voeden de muziek. Ze samplen waterdruppels en een boot die voorbij vaart. Het is geen spielerei, veeleer essentieel. Ze komen uit Schotland – het plattelandsaccent in ยThe Hermit Returns (Again)ย – en vandaag zijn ze mijn reisgezellen. ยOur Hearts Beats With Joyย, speel ik niet. Ik ben niet moedig, laat het aan me voorbijgaan. Mijn lieveling voor even heet ยHydocrowย, het ruikt naar Dntel, naar indiemusic en naar de vrolijkheid van een kermiskraam waar iemand net de hoofvogel afschoot. Ik duik onder, verdwijn uit beeld. Ik heb hun plaat, voor vandaag is het een goed medicijn.
