Eklin is de herrezen band rond de ex-Adept en ex-Bonne Aparte leden Michiel Klein, Keimpe Koldijk en Wouter Venema. Na hun avonturen in noiserock en indie vond frontman Klein het afgelopen jaar weer tijd om zijn Eklin kindje nieuw leven in te blazen nadat deze een dik jaartje in coma lag (Eklin is namelijk een anagram van Klein). Zangeres Leontien Herkelman is toegevoegd aan het gezelschap en bij optredens afgelopen jaar viel ze al goed op door haar ijle engelenzang en dat gaf een extra dimensie aan het live geluid. Eklin maakt langzame, zwaarmoedige muziek in de vorm van minimale pop. Naar eigen zeggen is het ‘troostmuziek’, consoliderende muziek voor donkere momenten en dat is zeker de leidraad op dit album. Het geluid neigt stevig naar Broadcast in een shoegaze trip en sommigen trachten ook te verwijzen naar een inktzwarte Portishead. Toch moet Eklins muziek op eigen waarde worden geschat omdat de band uit onorthodoxe vaatjes tapt die niet in stijlen benoemd kunnen worden. Nergens worden de effecten of drones overmoedig gebruikt en daardoor kan de speciale dromerige ambiente sfeer zich vanzelf opbouwen en nestelen in het gehoor. Vooral in de songs ‘De Woe’, ‘Kokon’, ‘Erth’, ‘Polon’ en ‘Onwa’ komt deze indringende sfeer het beste naar voren, om vervolgens nog een tijdje door uw gedachten te spoken. ‘Onwa’ duurde lang om te maken, maar de goed uitgewerkte songs met een diep en donker geluid zijn het wachten zeker waard. Dit is een klasse sfeerplaat van Neerlandse bodem zoals die niet vaak meer gemaakt worden en een band om goed in de gaten te houden. Digitaal te verkrijgen via hun bandcamp of op cd van het eigen Lowin label.