In tegenstelling tot de vorige keer dat de line-up van deze legendarische Engelse avant-gardepunks werd teruggebracht van vier tot drie, wordt ‘Object 47’ wél aan de man gebracht als een regulier en volwaardig Wire-album. In 1991 besliste drummer Robert ‘Gotobed’ Grey om de band te verlaten. Dat leverde één album op onder de naam Wir, namelijk ‘The First Letter’. Ditmaal schittert gitarist Bruce Gilbert door afwezigheid. Colin Newman, Graham Lewis en Grey laten dit duidelijk niet aan hun hart komen want na de comeback van 2002, die vervolgens resulteerde in drie ep’s (‘Read & Burn’) en een album (‘Send’) stappen ze met ‘Object 47’ een zoveelste andere weg in. Werden die vorige releases nog gekenmerkt door in woede gedrenkte nerveuze songs die teruggrepen naar hun punkverleden, op hun elfde album wijst de richtingaanwijzer opvallend naar traditionele pop. Van experiment of vernieuwingsdrang is ditmaal helaas nergens sprake. Colin Newman formeerde in 2004 met Robin Rimbaud van Scanner en echtgenote Malka Spigel (Minimal Compact) Githead en die laatste band blijkt nu ook een enorme stempel te drukken op het huidige Wire-geluid. En dat maakt van ‘Object 47’ een naar eigen normen te brave, te vrijblijvende en bijgevolg compleet overbodige release. Van een band die essentiële albums als ‘Pink Flag’ (1977), ‘Chairs Missing’ (’78) of ‘154’ (’79) op zijn conto heeft staan, verwachten wij namelijk meer. Véél meer.