Twee nieuwe cd-r-releases op het Amsterdamse Moving Furniture label. Achter D’Incise gaat de Zwitserse geluidskunstenaar Laurent Peter schuil, die met âO Esplendor Natural Das Coisas E Infernoâ een mooi hoofdstuk toevoegt aan een gestaag groeiend oeuvre. Volgens de hoes zijn de gebruikte geluiden afkomstig van onder meer plakband en smeltend ijs, maar al snel blijken zulke alledaagse zaken minder herkenbaar te zijn aan hun geluid dan je zou denken. Het is een soort hoorspel waarbij juist niet duidelijk is wat je hoort. Geknisper en gekraak suggereren van alles â water, insecten, spetterende olie â maar ontdaan van context blijft het een exercitie in geluid alleen. Het is aan het oor van de toeschouwer om er betekenis aan te geven. Wie goed luistert, herkent soms snaren waar over gestreken, en soms zacht aan geplukt wordt, maar het geheel blijft mysterieus. De cd is opgeknipt in een tiental passages die, gebruikmakend van hetzelfde geluidspalet, net allemaal iets van klank verschillen. Gaandeweg lijkt het geluid voller te worden, alsof Peter de buitenwereld meer binnenlaat. Op een paar plaatsen wordt de intieme setting abrupt doorsneden met een zware rollende bastoon, alsof er ergens een vrachtwagen stationair staat te draaien. Ook voegen opkomende bromtonen een hint van iets melodisch toe (schok!) in het statische veld van geruis en geknisper. Mooie, gedetailleerde plaat voor liefhebbers van subtiele musique concrète. Orphax, het alias van labelbaas Sietse van Erve, handelt in drones, en âUnder The Dutch Skyâ is geen uitzondering. De hoes spreekt boekdelen: een zware grijze lucht die rechtstreeks van het werk van een 17e eeuwse landschapsschilder had kunnen komen (ware het niet dat de skyline eronder een stukje Zeeburg is). Wat begint als een kalm spel van tonen ontwikkelt zich langzaam naar een breder, rafeliger geluid, alsof de wind langzaam maar zeker opsteekt. De laatste tien minuten verplaatst de intensiteit zich naar de lage registers, alsof we zijn gaan schuilen terwijl er buiten een machtige storm woedt. Het is een stuk bozer dan Orphaxâ mooie âDe Tragedie Van Een Liedjesschrijver Zonder Woordenâ (2013), maar het Nederlandse winterweer kan nou eenmaal op je gemoed gaan werken.