Plots was daar in 2009 De Staat. Heerlijke stevige stoner uit Nijmegen, dat was een positieve verrassing die het hart der Lage Landen zowaar trots maakte. Binnen vrij korte tijd bereikte de band rond voorman Torre Florim een groot publiek en sindsdien zijn ze eigenlijk niet meer weg te denken uit het rijtje grote Nederlandse rock bands. Inmiddels is De Staat alweer toe aan album nummer vier en met O laat de band horen dat… Ja, wat laat de band eigenlijk horen? In ieder geval dat ze ver verwijderd zijn geraakt van hun oorspronkelijke stoner geluid. O staat voor ‘een perfecte cirkel, oneindigheid, maar ook voor nul of niks’. Laat dat laatste nou net ons gevoel bij deze plaat precie omschrijven. Het eerste overigens ook, die perfecte cirkel van oneindigheid, maar dan wel een van verveling. Opener ‘Peptalk’, die tevens als single fungeert, is in zekere zin nog wel aardig te noemen, met een geinige catchy vibe. De gein is er echter snel vanaf als blijkt dat de tien opvolgende nummers vrijwel volledig inwisselbaar lijken. De band heeft gekozen voor een aanpak gericht op percussie, op de beat, op tribale ritmes. Die waren ook al te horen in het nummer ‘Witch Doctor’, die van die leuke videoclip. Die aanpak is op O tot in den treure herhaald. Een vergelijking met het mindere werk van Franz Ferdinand komt naar boven. De muziek richt zicht op de dansvloer, met melodie ondergeschikt aan ritmische klanken. Maar elk nummer weer dezelfde beats, dezelfde drums, dezelfde oninteressante zang… Graag zouden we milder gestemd willen zijn, maar na iedere luisterbeurt groeit de frustratie. Laten we met een pluspunt eindigen: afsluiter ‘She’s With Me’ is een juweeltje. Ingetogen, misschien zelfs een ballad, maar hier laten Florim en de rest van de band horen wel fantastische muziek te kunnen maken.