Tien jaar geleden speelden vier vrouwen uit Atlanta voor het eerst samen in één of andere woonkamer. Toen was dat een uit de hand gelopen grap. Ondertussen zijn The Coathangers – want zo noemden ze zichzelf voor die show, tien jaar en vijf platen verder. Onderweg verloren ze wel één bandlid. Net als op hun vorige plaat ‘Suck My Shirt’ doen ze het dus met zijn drieën. En het is het maken van platen vol vaak rammelende catchy garagerock. Hoewel, hier klinken ze duidelijk iets meer gefocust dan op hun vorige vier platen. Voor de opname van dit album trokken ze naar de Valentine Studio die jaren geleden onveilig werd gemaakt door Frank Zappa en The Beach Boys. Zoals aangegeven gaat er een zekere focus uit van deze plaat. Die gaat soms echter hand in hand met gladheid en voorspelbaarheid. Gelukkig laten ze soms hun humoristische kant toch nog de bovenhand halen, luister maar eens naar de piepende geluidjes in ‘Squeeki Tiki’. Toen we trouwens het openingsduo ‘Perfume’ en ‘Dumb Baby’ dachten we dat vertrokken waren voor een lekker muzikaal no-nonsense plaatje. Langzaam deemsterde de plaat bij elke luisterbeurt echter weg naar achtergrondbehang. Begonnen als een uit de hand gelopen grap. Misschien is die ondertussen gewoon uitgewerkt.