Glenn Jones is nét oud genoeg om zijn jeugd te hebben doorgebracht in het goede gezelschap van John Fahey en Robbie Basho. Over die laatste heeft Jones prachtig geschreven in de hoesnota’s van Smeraldina-Rima’s reissue van ‘Twilight Peaks’. Ook op concerten is Jones steevast een meesterverteller die de aanwezigen aan zijn lippen kleeft. Maar Jones is ook nog jong genoeg om aansluiting te vinden bij de hedendaagse generatie fingerpickers als Steve Gunn, Jack Rose, Cian Nugent en onze eigen Urpf Lanze. Maar dus ook de zusjes Meg en Laura Baird (Espers) die op ‘My Garden State’ bijspringen op gitaar (Meg) en banjo en geluidstechniek (Laura). ‘My Garden State’ is opgenomen in Laura Bairds homestudio in New Jersey, de ‘Garden State’ uit de titel en ook de plek waar Jones in 1966 met zijn familie ging wonen. In de hoesnota’s van ‘My Garden State’ toont Jones zich weer die meesterverteller. Daardoor laat de plaat zich beluisteren én lezen als een mix van familiegeschiedenis en petite histoire, met hier en daar een zijsprong naar Tom Carter (de gitarist van Charalambides, die vorig jaar een poos gehospitaliseerd werd in Berlijn, maar ondertussen aan de beterhand zou zijn), een shout-out naar de Amerikaanse componist Charles Ives of een verslag over een uitstapje met Laura Baird naar een lokale kikkerpoel. Handig voor gitaristen met open tuning ambities: bij elke track noteert Jones een beknopte stemming en eventuele plaatsing van capodaster(s). Muzikaal is ‘My Garden State’ een mix van zorgvuldige compositie en enkele in de studio geïmproviseerde tracks. Jones is geen showgitarist: vaak vertellen de ruimtes tussen de noten evenveel als de noten zelf. ‘Going Back To East Montgomery’ is bijvoorbeeld een bedrieglijk simpel stukje muziek met heerlijk rollende akkoorden. Een ander hoogtepunt is ‘The Vernal Pool’, een indrukwekkende improvisatie op twaalfsnarige gitaar, die Jones opnam meteen nadat Laura Baird hem naar die kikkerpoel had meegetroond. ‘Alcoeur Gardens’ is dan weer gecomponeerd in de studio, met een opname van een indrukwekkende onweerbui als backing track. Als u dit jaar maar budget hebt voor één fingerpickin’ plaat, laat het dan deze ‘My Garden State’ zijn.