Voor een avondje modulaire kabeltjestrekkerij trokken we naar de culturele site OPEK in Leuven, waar drie geluidskunstenaars ons meenamen in de grenzeloze mogelijkheden van hun modulaire synthesizers. Het Modular Synth Riot-evenement wordt georganiseerd door Bowl Modular (fabrikant van modulaire synthesizermodules) en de elektronische muziekwinkel APE Performance Electronics. Modular Synth Riot is inmiddels aan zijn derde editie toe en dat binnen het voorbije half jaar. Het concept is om zes keer per jaar een activiteit rond modulaire synthesizers te organiseren, waarbij er om de twee maanden wordt gewisseld tussen een vrij podium en optredens van artiesten. De gasten die ons deze avond onderdompelden in een elektronisch klankbad waren Slimsomniak, Dries Geusens en Onsturicheit.
Repetitief verdwalen
Slimsomniak is de helft van het experimentele duo RanSaC, afkomstig uit Waals-Brabant. Volgens de organisatoren van het evenement is Slimsomniak verantwoordelijk voor het experimentele en noise-gedeelte van de broeierige elektronica die RanSaC produceert. De Waals-Brabander gooide het tijdens zijn set over een totaal andere boeg met een setje rustige en repetitieve pulsen waarin gesproken samples en minimaal geruis verwerkt werden. We kregen geen echte ambienttrip maar een soort verdwaalelektronica dat niet bij iedereen echt overtuigend overkwam. Sommige aanwezigen tripten onder de loops mee naar nog niet verkende domeinen maar er waren ook toeschouwers bij wie de modulaire frequenties te weinig kleefkracht hadden, waardoor naar het einde van Slimsomniaks set het geeuwen als bijwerking optrad. Verdwalen deed iedereen in ieder geval wel.
Modulair buigen van tijd
Naast zijn activiteiten als jazzbassist bij onder meer Nordmann en Molten Penguin is Dries Geusens ook actief bezig met het creëren van modulaire synthesizermuziek. De in Gent gevestigde muzikant opende zijn set met het versmelten van een gemanipuleerde Tanpura-loop (de Tanpura is een Indiaas snaarinstrument) in een tintelende ambientcompositie. We werden ondergedompeld in een uitgebalanceerde geluidswolk van kosmische resonanties, subtiele experimentele pulsen en een verscheidenheid aan percussieritselingen. Geusens toverde de Rotonde van het verbouwde pakhuis om tot een fascinerende geluidscapsule met een dynamiek die de waarneming van tijd op een verrassende manier beïnvloedde. Zijn modulaire uitspatting voelde kort aan, maar bleek uiteindelijk twintig minuten te duren. Tevredenheid alom, ook bij Geusens zelf, die geen tijd verspilde. De dag na zijn uitstekende live-set stelde hij de opname (Raga Yaman) meteen beschikbaar op zijn Bandcamp-pagina en op YouTube. Zo krijgen we dan ook de gelegenheid om nog eens extra en dieper te kunnen nagenieten van Geusens zijn geluidsontwerpen.
Mooi en toch onvoorspelbaar
Onsturicheit en modulaire synths staan altijd garant voor meer dan alleen onvoorspelbaarheid. Peter Moorkens houdt van turbulentie in zijn geluidsontwerpen, die hij deels voorbereidt en deels improviseert tijdens zijn live-sets. Het optreden van Onsturicheit was dan ook niet alleen verrassend, maar echt onverwacht anders. Moorkens zet de luisteraars graag op het verkeerde been met zijn psychedelische soundscapes en samples, die ook nog eens een grappige draai geven aan zijn complexe modulaire wervelingen. Zijn set begon met een traditionele, ongebreidelde insteek van allerhande elektronische structuren, die langzaam overgingen in ambientvormen opgebouwd uit langzamere sonische kriebelingen, die we bij Moorkens nog niet veel eerder gehoord hadden. Dit gaf zijn set een lichte The Orb-vibe. Naar het einde toe pakte Moorkens zijn gitaar en mengde hij wat krautrock tussen de glitchende vibraties van zijn modules. Onsturicheit bewijst daarmee dat hij, naast psychedelisch chaotisch te zijn, ook in staat is om een zekere sereniteit in zijn ongeremdheid te verwerken.
