Met ‘Mind Minerals’ is Carlton Melton ondertussen toe aan hun zevende ruimtereis, als we het mini-album ‘Aground’ uit 2016 mee in rekening brengen. Het concept is ondertussen nagenoeg gekend. Carlton Melton lanceert al sinds 2008 jamsessies vol (lo-fi) instrumentale spacerock, psychedelische krautrock, ambient drones en nu en dan ook monotone stoner; en behoort bijgevolg tot het kransje van onder meer Föllakzoid, Moon Duo, Zombi en stadsgenoten Wooden Shjips.
Drastische stilistische koerswijzigingen moeten niet meteen worden verwacht, al weet je als luisteraar natuurlijk nooit waar al die improvisaties uiteindelijk toe leiden. Ditmaal bestaat de band uit Andy Duvall (gitaar en drums), Rich Millman (gitaar en synthesizer) en Clint Golden (bas). De eerste twee hebben overigens nog een verleden in Zen Guerilla. Dat biedt duiding wanneer het drietal uit San Francisco rockend uit de hoek komt, zoals bijvoorbeeld in ‘Electrified Sky’ en ‘Eternal Returns’.
‘Mind Minerals’ kent (opvallend) veel introspectieve momenten: in ‘Snow Moon’ of ‘Basket Full Of Trumpets’ domineren namelijk de gitaardrones en wordt de rock vervangen door hypnotiserend gezoem en gebrom. ‘Mind Minerals’ valt uiteen in twee min of meer gelijke delen: rustige drones versus freak out psyche. ‘Psychoticedelicosis’ brengt het beste van beide werelden en schiet na een aanloop van gezapige ambient (‘Atmospheric Rivers’) met behulp van een narcoleptisch ritme in een baan om de aarde. Klinkt als The Melvins op tranquilizers. Zoiets.
Sinds hun initiële lancering lijkt Carlton Melton meer en meer de schaar te hanteren. Alle franje is namelijk gaandeweg verdwenen. Wat blijft, is monotoon en ingekookt tot de kale essentie. Aan de fans om uit te maken of dit een goeie zaak is.