Ondanks verwoede inspanningen van uw dienaar is in onze contreien het Oostenrijkse label Karate Joe nooit echt doorgebroken. De Weense parel leverde nochtans verdienstelijke plaatwerk af van Song Of Suspect, Lars Stigler, Mimi Secue en onze favoriet, het glinsterende Glim. De twee nieuwe releases op het label sluiten perfect aan bij de labelcatalogus. Lars Stigler bouwt verder op zijn vroegere werk. Ook nu slaagt hij er in om zijn spaarzame emotionele postrock minutieus te versmelten met ragfijne elektronica. Het is de vooral het ijle karakter van Samarium-Cobalt die Stigler meesterlijk weet uit te bouwen en die hem zo uniek maakt. Ook de improvisatieoefeningen van Peter Kutin, een nieuwkomer op het label, zijn een schoolvoorbeeld van uitgepuurde klanktapijten waar geen noot teveel op staat. Als de hemel ooit een soundtrack nodig heeft, dan is Kutin de aangewezen man om de klus te klaren.