In het land van ironie is Felix Kubin nog steeds de ongekroonde keizer, de almachtige heerser geschapen naar zijn evenbeeld Ludwig II. Op de cover van zijn nieuwste worp een ontwerp van de Nederlander Meeuw laat hij zich fotograferen als een puberale laatstejaarsstudent. De haren zijn gladgestreken, de schoolfuif wacht en de nacht die aanbreekt is vol van onvervulde verlangens. Ook dat is ironie, er is over nagedacht en alles is in scène gezet. Muzikaal blijft Kubin fris en dartel heen en weer huppelen. Ongrijpbaar als een kat, meer dan zeven levens is hij rijk, spint hij garen en speelt hij vrolijk zijn naïeve, poppy elektrodeuntjes. In de wereld van Kubin is het iedere dag tuinfeest en op zijn sein mag het onweer losbarsten. Ook dat is in scène gezet. De gasten twijfelen en de gastheer, die glimlacht minzaam. Op het verkeerde been gezet, het ijzelt en net dan moet je de kraan openzetten. Ijsbaan. Notoir kunstbeschermer, striptekenaar, ex-politicus (!) maar bovenal volbloed muzikant, Kubin is en blijft een unicum, de hoofdrolspeler in zijn eigen Alice in Wonderland. Elk nummer heeft een eigen verhaal, songtitels zijn mysterieuze spinsels, de waarheid is een halve fabel. Hello van Lionel Richie is de bonustrack. Hello, Is it Me I Am Looking For, het is een woord en ook een wereld verschil. Psyko Billy, nog steeds, voor eeuwig en altijd. Lach, u wordt gefilmd.