Het is een flinke poos stil geweest rond Mick Harris (Scorn, ex-Napalm Death, Painkiller), maar de komst van een nieuw, uitstekend Scorn album (Stealth) vorig jaar kondigde met luide trom zijn terugkeer aan. Daarnaast wordt hij tegenwoordig regelmatig gesignaliseerd in de buurt van Black Engine, een nieuw project van het Italiaanse avant-jazztrio Zu en Eraldo Bernocchi (zie GC#86). Met Like A Slow River wordt nu ook Harris oude ambientproject LULL, waarvan de origines teruggaan tot 1992, van onder het stof gehaald. Of beter: van onder het ijs. Het op arctische sfeer geënte themalabel Glacial Movements van de Italiaan Alessandro Tedeschi (Netherworld) blijkt namelijk de perfecte habitat voor Harris donkere ambient. Halverwege de jaren 1990 kreeg het geluid van LULL, dat van begin tot eind verder borduurt op het pionierswerk van Lustmord en Thomas Köner (Porter Ricks, Kontakt Der Junglinge), nog de etiketten isolationist ambient of illbient toegekend. (In dat verband refereren we graag naar de ondertussen veertien jaar oude dubbelcd Ambient 4: Isolationism) Vandaag spreken we over drones en soundscapes en dekken die vlaggen de lading even goed. Like A Slow River is de perfecte titel voor wat LULL presenteert: vijf diepe, minimalistische en tergend traag voorbijglijdende drones die een desolate, ijskoude en mensonvriendelijke omgeving evoceren. Te catalogeren naast Köners Permafrost en Colder Summer van LULL.