Het kon nog net helemaal op het hoesje, de ellenlange groepsnaam van deze band uit Springfield, Missouri. Knetter als The Simpsons of niet soms? Het kwartet koos voor zijn derde album om samen te werken met Chris Walla, die benevens zijn productiewerk ook de gitarist is van Death Cab For Cutie en die eerder al onder meer werkte met The Decemberists. Waarmee we meteen ook hebben gezegd in welke hoek de muziek van deze band valt te situeren. Zeer degelijke indiepop, quasi perfecte popliedjes voor de modale luisteraar van een zender als Studio Brussel. Voor dit derde album verbindt Someone Still Loves You Boris Yeltsin de slaapkamervlijt van het debuut Broom met de gepolijste sound van Pershing. En dat resulteert in een aantal fraaie liedjes waar zelfs wij naar kunnen luisteren, als notoir radiohater en met een stevige aversie tegen het gros der indiepop. My Terrible Personality bijvoorbeeld, een titel die we perfect snappen. Stuart Gets Lost Dans Le Métro is een mooie song die neigt naar een ballade, Phantomwise is trieste powerpop over een verloren liefde en in In Pairs ontdekken we zowaar een vleugje reggae. We slagen er op onze leeftijd nooit in om deze groepsnaam te blijven onthouden, maar we genieten wel van dit plaatje, en dat is al een overwinning voor deze band op zich.