De naam Gaë Bolg refereert aan de zevenkoppige speer die Cúchulainn gebruikte in de Ulster Cycle, een verhalencyclus uit de Ierse mythologie. Bij deze registratie uit 2006 en 2008 van ‘La Nef Des Fous’ is Gaë Bolg de naam waaronder de Fransman Eric Roger zijn geluidswerken loslaat op de luisteraar. Op voorgaande cds, platen en eps van Gaë Bolg waren dat vooral bombastische miniatuurrockoperas in kleine bezetting met een ruime hoeveelheid cabareteske psychedelica doorvlochten. Geen makkelijke kost. Loodzware arrangementen met opgeblazen zangexercities, die je na enkele tracks naar de skip knop op je cd-speler deden grijpen. In de Lage Landen hebben we over het algemeen een aangeboren aversie tegen dit soort tot waanzin drijvende pretentievolle muziek.
Maar nu opgelet! ‘La Nef Des Fous I’ zijn twee helder vastgelegde registraties van de door Eric Roger gecomponeerde klassiek georkestreerde symfonie. Groot orkest, meer dan honderd muzikanten, solo-zangers en zelfs een koor duwen je krachtig achterover in je luisterstoel.
Je geeft je over, overdonderd door de knallende slagregens van de klassieke Magma-achtige rocksymfonie in elf delen. Je vergeet snel de in het heetst van de strijd en in de hectiek gemaakte klankmissers, want je wil deelgenoot zijn van de glorieuze overwinning door Cúchulainn met zijn Gaë Bolg. Strijdlustige muziek voor de frontlinies van de nieuwe revolutionairen.