Onze beste eigenschap zei ze? Minder dan de helft van een halve seconde had ze nodig. Het obligate vraagteken had amper de kans om te knipperlichten. Dat ik altijd vrolijk ben. Vrolijk zijn we ook, minder dan een halve seconde op een dagtaak lijkt ons ruimschoots voldoende. Er was een tijd dat alles wat de stempel Kompakt droeg steevast bovenop de stapel landde en vervolgens onder de koptelefoon werd kapotgespeeld. ‘Eureka’, om eens een vreugdekreet te gebruiken die enkel nog node in gebruik is bij intellectuelen die hun kennis voor het jaar 1950 vergaarden. Die tijd is wankelend. ‘Kompakt Total 9’, de nieuwe Kompaktverzamelaar, een collectie van hun vele maxsingles, is nog steeds bovenmaats, maar niet meer zo essentieel als de nummers zes, zeven en acht (toegegeven we waren echt wel verwend). Het Keulense Kompakt is nog steeds het vlaggenschip van de uiterst frisgewassen minimaltechno. Het is dat andere, kleine kantje, plastieken discopop met belachelijke zanglijnen, dat net iets te vaak de kop opsteekt. Dieptepunt is de carnavalsversie die Jörg Burger maakte van Dominator (Human Resource). Een klassieker van dit niveau verdient meer respect. Ook de bijdrage van Matias Aguayo of het folktronicauitstapje van Burger/Voight zijn pijnlijke miskleunen. Halen wel goed bakzeil, de bijdragen van Dj Koze, Partial Arts, Dubshape, Gui Boratto, Scsi-9 en Robert Babicz.
Het is de nieuwe Cocooncompilatie die over de hele lijn scoort. Weinig verbazend, want het label van Sven Väth (een naam die op zijn beurt om heel wat redenen niet echt synoniem staat met kwaliteit) pikt de juiste namen en de juiste tracks op. Cassy, residentdeejay van de Panoramabar, Joris Voorn, Efdemin, Len Faki, Simon Baker en Dubfire zijn allen talentvolle producers die de waan van de dag overstijgen. Blijf ook even hangen bij Trashbindance de clash tussen Roman Flügel en Väth levert één van de danceklassiekers van dit jaar af. Een mens wordt er, niet langer dan strikt noodzakelijk, zowaar vrolijk van.