Het Britse Touchlabel houdt al jaren vast aan een kleine, maar uitmuntende artiestenstal. Met Kiri No Oto van Lawrence English brengt men nieuw talent aan de oppervlakte. Niet dat de Australiër uit Brisbane een volbloed nieuwkomer is. English bracht eerder al werk uit op Baskura, Cajid en Crónica. Maar verdiende vooral zijn sporen met zijn eigen label Room40 dat in korte tijd uitgroeide tot een referentie binnen de wereld van soundscapes en musique concrete. Kiri No Oto betekent in het Japans het geluid van de mist en het is vanuit dat idee dat English vertrekt. Dikke geluidsgolven, fieldrecordings die hij maakte van de oceaan, vormen de basis, maar worden minutieus ingekleurd. Wat ons vooral intrigeerde was het breekbare evenwicht tussen postklassieke muziek en soundscapes. English dropt de luisteraar in een nieuwe biotoop en verplicht hem om positie te kiezen en een eigen parcours uit te stippelen. Wie zijn klasseplaat Happiness Will Befall op Crónica kent hoort een heel ander geluid. Speelde English op Happiness Wil Befall nog nadrukkelijk met het element stilte, dan overheerst hier een vloedgolf, toepasselijker een oceaan, aan geluiden. Een innemend werkstuk.