De Australiër James Hullick richtte in Melbourne Jolt Sonic Arts Inc. op, met de bedoeling interdisciplinaire kunst, muziek en performances met elkaar te laten samensmelten. Daniel Buess omarmde het idee en zette het Jolt Festival Basel in de steigers en liet het plaats vinden tussen 7 en 13 november 2011 in Garlerie Stampa en Gare du Nord in Basel. Beoogd werd een breed spectrum aan artiesten en samenwerkingen aan te bieden, die elk korte optredens van twintig tot dertig minuten zouden verzorgen. Daniel Buess nam alles professioneel op en een keuze daarvan verschijnt nu op deze lp, met bijgeleverd een cd en downloadcode. De plaat en de cd overlappen gedeeltelijk, soms bevat de plaat slechts een deel van een stuk en de cd het hele stuk, maar er staan ook stukken op de plaat die niet op de cd staan en omgekeerd. Cortex + Stellarc (bodyperformance en multimedia-artieste) openen met drie stukken die herinneringen oproepen aan God, saxofonist Alex Buess met zijn punkfreenoiseband16-17, Peter Brötzmann en Dead Neanderthals. voor Ensemble Phoenix Basel + Cortex (de broertjes Buess) gaan die laatste met overstuurde elektronica aan de slag, terwijl het elfkoppige ensemble, gedirigeerd door Jürg Henneberger, klankkleur toevoegt. Dit ‘Phylum’ is een episch experimenteel stuk van net geen vijfentwintig minuten. Carthage alias Damian Bennett (gitaar, tapes, zang) zet in met een stevige pot noise om dan plots, met zang, Gothic wave te brengen. Ferocious 44 brengt gortdroge hiphop waarbij het kwartet switcht tussen Frans en Engels. Avant-gardistische hiphop die er toe doet, met niet alledaagse geluiden ter ondersteuning. Oren Ambarchi is de bekendste van het stel, en ook hier bewijst hij de meester te zijn. Ambient, drones en een metalvibe gaan samen in een uitstekend stuk dat precies klinkt zoals de man op het podium te werk gaat. Twaalf minuten overheerlijk net niet lawaai. Roy And The Devil’s Motorcycle gaan samen met grafisch artiest Papiro de kant op van Velvet Underground (‘You Better Run’), psychedelica (‘Six Pink Cadillac’) en droompop (‘You Lay In The Sun’). Die vernieuwende richting, weg van de noisy punkrock die we van dit kwartet rond de Stähli-broertjes verwachten, is ook de in wit vinyl uitgevoerde single (met downloadcode) ‘I’ll Sing You A Song’. Twee Beach Boys-zonnetjes en zowaar een zeer laidback reggaedeuntje dat niet moet onderdoen voor de pogingen die punkbands eind jaren 1970 deden. De dubbelsingle van het kunstenaarskwartet Dimensione is een toonbeeld van experiment en lo-fi, waarbij het geen belang heeft dat de instrumenten virtuoos worden bespeeld, maar de eerlijkheid en spontaniteit voorop staan. De vier liedjes klinken telkens anders en bevatten elke keer kronkelige en warrige rammelpop die The Raincoats met vroege Residents laten versmelten. Zeer fijn en sympathiek.