Jet Plane And Oxbow

Shearwater ontstond in 1999 toen gediplomeerd ornitholoog Jonathan Meiburg en Will Sheff, beiden actief in Okkervil River een uitweg zochten voor de rustigere songs waar ze samen aan werkten. Sinds 2005 is Will Sheff er niet meer bij. In eerdere incarnatie van de band zat ook nog Thor Harris, die we ondertussen beter kennen van Swans. Het hoogtepunt van de band lag in de periode 2006-2010. Toen brachten ze de triptiek ‘€˜Palo Santo’€™, ‘Rook’ en sluitstuk ‘€˜The Golden Archipelago’€™ uit. Een trio albums over de impact van menselijk leven op zijn natuurlijke omgeving. Actueler kan die thematiek niet zijn. Sinds die tour de force is Shearwater zoekende. Tekstueel is het veel directer geworden en muzikaal wordt er geëxperimenteerd met nieuwe klanklagen. Zo worden er flinke scheuten elektronica toegevoegd aan de orkestrale indierock. Dat elektronische bed werkt goed in het vooruitgeschoven ‘€˜Quiet Americans’€™. Iets minder zijn wij dan weer overtuigd van de nogal rechtlijnige rocker ‘€˜A Long Time Away’€™. Zijn er dan geen nummers te vinden die wel overtuigen? Jawel hoor. De inventieve percussie in ‘€˜Glass Bones’€™ weet te overtuigen en ‘€˜Wildlife In America’€™ over de relatie met zijn ouders krijgt een mooie tekst mee. Meest overtuigend is misschien wel het strakke, uitgesponnen ‘Radio Silence’€™. Maar al bij al blijft Shearwater een band die nog moeilijk zichzelf kan overtreffen.

tekst:
Maarten Timmermans
beeld:
Shearwater_Jet_Plane_And_Oxbo
geplaatst:
wo 16 mrt 2016

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!