Jan Raas Improviseert Het Huis Van De Pozie

Improvisatie is taboe in de westerse klassieke muziek, behalve op het (kerk)orgel – de uitzondering die de regel bevestigt en die al eeuwenlang een bloeiende cultuur kent. Betekent dit dat orgelmuziek ook een boeiende en interessante cultuur is? Ja en nee.
Er zijn wel degelijk muzikanten die prachtige, intrigerende en grensverleggende muziek hebben gespeeld op (kerk)orgels. Maar er zit ook veel onzin tussen, improvisaties vol clichés die zich vooral op veilige, platgetreden paden begeven.
De twee cd’s ‘Offshore’ en ‘Jan Raas improviseert – Het Huis Van De Poëzie’, die nu zijn verschenen op het nieuwe Nederlandse label Orgelpark Records, hangen er tussen in. Op ‘Offshore’ speelt fluitist en sopraansaxofonist Pieter de Mast met afwisselend Sebastian van Delft, Theo van Delft en Kris Goessens op het orgel. Geïmproviseerd wordt er weinig. Er worden vooral echte composities gespeeld, van henzelf, maar ook van reguliere componisten als Huub de Vriend en Rudolf Escher. De hoofdrol op dit plaatje is niet het orgel, maar het spel van De Mast – welluidend, romig, maar zelden verrassend.
Op ‘Jan Raas improviseert – Het Huis Van De Poëzie’ wordt er meer geïmproviseerd, maar ook meer gesmokkeld. Op twee stukken bespeelt Raas geen orgel, maar piano en op één stuk is hij te horen op een harmonium. Op deze cd draait het om de voordracht door Sander Cammandeur van gedichten uit de decennia van na deTweede Wereldoorlog. Deze gedichten worden met veel zeggingskracht gedeclameerd, Raas geeft in zijn spel zijn visie op de teksten, imposant vaak en creatief. Of deze muziek je ligt, hangt af van of je deze werkwijze –apart voorgedragen gedichten en een muzikant die daarop reageert– weet te waarderen. Ikzelf hoor liever gedichten gezongen door een sopraan of door een tenor. En dat mis ik hier.

tekst:
Gonzo (circus)
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!