Het Poolse (Warschau) Owls Are Not, was voordien Piotr Cichocki, Piotr Mazurek en Rafał Klimczuk, maar blijkt nu te zijn beperkt tot Piotr Cichocki, die nu plots Peter heet, en nieuwkomer Marcin Sulinksi (drums). Verwarring alom, maar dit is dan ook zo’n band die zich niet op een genre of een feit laat vastpinnen. Dat was al zo op hun twee voorgaande platen, en dat is ook het geval met ‘Isnot’. Collages, exotisch aandoende geluiden, drum-‘n-bass, punk, freejazz, dubstep, progrock, bevreemdende en dolgedraaide elektronica, vervormde stemmetjes, potdorie een bijna dansbare trancetrack: het is allemaal gesneden koek voor Owls Are Not. Stijlvast is het absoluut niet. Niet op ‘Isnot’ en ook niet op de mixtape die op hun Bandcamp is te downloaden. Ze trokken ervoor naar Malawi, waar ze besloten om artiesten die gepland staan voor een release op 1000Hz (hun label) door de mangel worden gedraaid. Het is een collectie wereldmuziek, die opnieuw een ander kantje van de band toont. Want daar is op ‘Isnot’, behalve hier en daar wat ritmes, weinig van te merken. In de meeste gevallen worden samples gebruikt om een verhaal te vertellen, of dient een film van Andrzej Zulawski als inspiratiebron. Het lijkt vooral dat Owls Are Not gaat voor deconstructie om daarna aan een reconstructie te beginnen die kant noch wal raakt, maar toch intrigeert. Of denk aan een gebroken huwelijk tussen People Like Us en Aphex Twin, waarbij het servies als hoeksteen en inspiratiebron voor een warrig kluwen aan nummers vormt. Zo gek als een deur is het minste dat we van ‘Isnot’ kunnen zeggen.