David Philips afdoen als singer-songwriter doet hem echt te kort. Zo speelt hij een stuk beter gitaar dan gemiddeld, hij beheerst jazz en fingerpicking, en hier en daar hoor je zân achtergrond als producer van elektronische muziek terug. Ook al is er een grote rol weggelegd voor stem en akoestische gitaar, er is meer. Zoals percussie, saxofoon en heel spaarzaam toegepaste elektronica. De zang is vaak gedubbeld, maar niet meer dan noodzakelijk. Alles lekker lijzig en langzaam, in een zacht wiegend tempo waarbij elk spoortje van haast is uitgebannen. We hebben hier van doen met een vakman, zoals ook in de gedetailleerde en gevoelsvolle tekeningen, schetsen en waterverfschilderijen in het cd-boekje te zien is. Uiteraard ook van David Philips, die zijn liefde voor vogels hier vrijuit laat gaan. Zoân anderhalf jaar was de Britse, in Spanje woonachtige multi-instrumentalist bezig met dit album dat mooi evenwichtig in elkaar zit, in volledige harmonie met zichzelf. Het is alweer zijn vierde plaat, en wederom uitgebracht door het Nederlandse Black & Tan Records.