Na enkele bijdrages aan obscure compilaties en het uitbrengen van een postkaart (zeer gelimiteerd) en twee tapes, die dan nog splits waren met respectievelijk Kern Quehenberger en FS Massaker, brengt het deels in Graz (Oostenrijk) en Berlijn verblijvende duo Richie Herbst en Christian Zollner eindelijk een album uit waarop ze puur als duo hun ding doen. Ze hebben er maar meteen een dubbelaar van gemaakt, op vinyl uiteraard. Mooi uitgegeven, al is de keuze voor vinyl ietwat vreemd gezien het stuk ‘Comet Tails|StarTrails’ twee plaatkanten beslaat. Kant B en kant C dan nog, dus de plaat moet niet alleen worden omgedraaid, het is ook nog eens de andere plaat, waarop we dan op zoek moeten gaan in zeer goed licht waar die verdomde C nu ook alweer te vinden is, anders hebben we kant D beet. Het haalt toch een beetje de kracht uit de voor het overige zeer knappe soundscape. Elektronisch opgewekte drones zijn het ding van Regolith, die hier en daar massief klinkende tonen laten doordenderen tussen met allerlei effecten, zelf in elkaar gezette apparatuur en modulaire synthesizers opgebouwde geluidsgolven. Regolith moet het echter niet hebben van duistere sferen. Er mogen prachtige harmonieën worden gebruikt, er mag een lampje branden in de tunnel die door de vier kanten als het ware, gelukkig maar, niet echt een einde heeft. Om de release van ‘I’ te vieren, brengen ze trouwens meteen ook twee splittapes uit, respectievelijk met SΔGΔΔN en Elektro Guzzi. We gaan op zoek.