Opgefokt, hard, gruizig: Hollandaze is het allemaal. Het werd dan ook in elkaar gezet door Canadees Dean Tzenos, die opgroeide aan de hand van een dieet van The Jesus & Mary Chain, Big Black en The Pixies. Dat horen we allemaal terug: blikkerige drummachine, overstuurde gitaren, surf-licks en een zanger die verzuipt in de galm. Niet alleen de zanger overigens. En we kunnen ons niet helemaal aan de indruk onttrekken dat alle herrie en reverb deels dienen om te verbloemen dat niet alle liedjes even sterk zijn. Let wel, slecht is het album nergens, maar er is duidelijk een handvol uitschieters waarbij de rest van de plaat verbleekt. Overigens zijn dat ook meteen de nummers waarin de band het meest op andere lijkt, zoals A Place To Bury Strangers in Busted Lip en Queens Of The Stone Age in Handle Bars. Al met al een leuke eerste verzameling die naar verluidt een selectie is uit meer dan veertig nummers die Tzenos schreef voordat hij dit debuut opnam. De band is inmiddels uitgebreid tot trio en het tweede album wordt al verwacht in april. We zijn benieuwd of Odonis Odonis de belofte van deze plaat dan weet in te lossen.