Ben Chasny‘s Hexadic System is een set kaarten, die muzikanten een nieuwe manier van componeren aanreiken. Ondertussen heeft Chasny ook een bijhorend boek uitgebracht, dat het systeem verder uitdiept en duidt. Naar verluidt liet Chasny zich inspireren door occultisten en filosofen.
Eén en ander doet dan ook aan een occulte versie van Brian Eno’s ‘Oblique Strategies’ denken, al is die laatste toch meer een inspirationele tool, terwijl Chasny’s systeem reeksen noten zou aanreiken. Chasny componeerde zijn eigen Six Organs of Admittance langspelers ‘Hexadic I’ en ‘II’ aan de hand van het kaartensysteem, en nu is er dus ‘Hexadic III’, waarvoor Chasny bevriende muzikanten vroeg om tracks te componeren aan de hand van het kaartspel.
Moon Duo blijft redelijk dicht bij het eigen geluid, met de trage zoemer ‘Square Of The Sun’. Bij Jenks Millers ‘The Hanging Man’ is de invloed van de kaarten duidelijker aanwezig, in de vorm van een licht-dissonante solo. Meg Baird & Charlie Saufley (Heron Oblivion) brengen het trippy ‘Protection Hex’ en de Amerikaanse Bhutanees Tashi Dorji -sowieso al één van de meer out there artiesten in het rijtje- speelt op het miniatuurtje ‘KO’ zo te horen op een geprepareerde gitaar.
Niet iedereen had de vraag van Chasny afgewacht. Richard Youngs en Steven O’Malley hadden het kaartensysteem al gebruikt en stuurden dan ook meteen de reeds opgenomen stukken in. Niet toevallig zijn het die twee tracks waarop de invloed van het System het duidelijkst hoorbaar is. Youngs’ ‘Abandoned Problems’ is een losgeslagen walsje, waarin zijn ijle zangstem het vuur aan de schenen wordt gelegd door een dissonante solo. Schoonheid en waanzin liggen -zoals wel vaker bij Youngs- dicht bij mekaar. Stephen O’Malley engageerde oud Khanate maatje Tim Wyskida en Marc Urselli voor ‘Solastalgia’: dertien minuten trage dreunen.
De enige artiest die niet met de gitaar aan de slag gaat, is Phil Legard, die een orgelimprovisatie “in de geest van het Hexadic System” ten beste geeft. Interessante compilatie, die -dankzij het Systeem?- toch een zekere mate van samenhang vertoont.