Kell Simons (Birmingham, Alabama) verzamelt oude synthesizers en drum-machines, en hij beperkt zich niet tot enkel verzamelen. Sinds de middelbare school componeert hij er ook zijn eigen elektronische songs mee. Het resultaat beluisteren we nu, zijn debuut album wat meteen een dubbel cd is bevat één schijf met elf originele nummers en een disk met remixen van deze tracks.
Simons is zeker niet zomaar de zoveelste appel aan de elektronica boom die al prutsend en stotterend wat geluiden achter elkaar plakt. Hij creëert een muzikale wereld waar het goed toeven is. Zowel relaxed chillen op zijn dromerige bubbels van warme synthesizer melodieën als mee wiegen op de inventieve ritmes. De basis van de nummers zijn synthesizer melodieën die een kabbelend klank tapijt vormen, dat zowel op korte melodieën geënt is als op dromerige loops. Je zou het kunnen omschrijven als de missing link tussen Boards Of Canada en Kraftwerk. Gelukkig dat Phasmid zich niet enkel bezighoudt met dromerige soundscapes. De andere pijler van zijn composities is ritme. De ritmes treden niet altijd op de voorgrond maar geven de composities onderhuids toch veel structuur. Hij focust zich ook niet op één enkel patroon, drumn bass, breakbeats, minimale clicks & cuts het zit er allemaal in.
Naast deze schijf Day met Phasmid songs bevat deze release nog een Night cd met remixen van gelijkgestemde broeders. Isan, B.Fleischmann, Headphone Science om er een paar te citeren mogen aan Simons composities sleutelen.
Alsof de wereld nog niet genoeg aan deze dubbel cd zou hebben is er nog een volwaardige cd verschenen met 15 remixen van de eerste Phasmid songs. Gelukkig hebben de meeste artiesten die hun medewerking verlenen zich niet ingehouden en echt nieuwe songs geknutseld met de Phasmid ingrediënten. Zo krijgen we onderkoelde drumn bass van Jason Prine, volledig uitgekleed en de donkere kantjes naar boven brengend door Formatt of up tempo maar met de warme synthesizer klanken door Snospray. Dit zijn meten ook de drie meest opvallende remixen. Deze plaat staat zeker op zich, de remixen zijn authentiek en zo heeft deze cd zijn bestaansrecht. Dit in tegenstelling tot Night waar je toch nog meer bewerkingen van de Phasmid tracks hebt, wel een leuke aanvulling van de debuut cd maar op zich niet zo sterk als Cooper Is On Bubbles Remixes.