Het is eigenlijk ongelooflijk dat Oneidaยs leden nog steeds een fulltime baan hebben. Elk jaar brengen ze een nieuwe plaat uit en elk jaar touren ze weer een tijdje de wereld over. Tijd lijkt niet te bestaan voor Fat Bobby, Kid Millions en Hanoi Jane. Ze doen wat ze moeten doen en vooralsnog levert dat een serie van acht steeds indrukwekkender wordende albums op. Een schouderklopje is op zijn plaats, een standbeeld ook. Vorig jaar lieten ze op ยThe Weddingย al horen dat ze ook een goed oor hebben voor rustigere liedjes, na het onweer op eerdere albums als ยEach One Teach Oneย en ยSecret Warsย was dat een welkome verrassing en zonder dat ze hun unieke identiteit verliezen zijn ze op dat vlak net zo succesvol. ยHappy New Yearย is niks minder maar zoveel meer dan een logisch vervolg op het folky ยThe Weddingย. Alleen de kern van ยHappy New Yearย, ยBusy Beeย en ยReckoningย, sluit enigszins aan bij hun vorige album. ยDistressย is een nogal vreemde keus voor een openingsnummer. Een traag electrisch gestuwd mantra in plaats van de opgefokte energiestoot waarmee andere albums altijd openden. Een invloed die bij Oneida nog wel eens vergeten wordt is die van Brian Eno, ยThe Adversaryย bijvoorbeeld zou zo op ยTaking Tiger Mountain (by strategy)ย kunnen, ophitsend en experimenteel en toch vooral ook erg prettig en makkelijk weghappend. Volledig uniek en typisch Oneida is ยUp With Peopleย. Met een trekkend en zagend gitaarritme, weemoedige vocalen en groovende percussie รฉรฉn van de hoogtepunten op ยHappy New Yearย. Het album waarmee Oneida zich definitief als รฉรฉn van de meest waardevolle bands van deze eeuw positioneert.
