Future Life

Met twee prima vinylplaten – ‘Live Anywhere’ van Caboladies en ‘Prana’ van Josh Burke – werd vorig jaar Aguirre Records boven de doopvont gehouden, een klein label met een grote appetijt voor afwijkende geluiden. Met Innercity en Brother Raven krijgt het tweede jaar gestalte en die nieuwe releasegolf zal snel opgevolgd werden met albums van Secret Colors, Sean McCann en Red Electric Rainbow. Achter Innercity schuilt net als Dolphins Into The Future (Lieven Martens) een Anwerpenaar, namelijk Hans Dens. Naast deze geografische overeenkomsten delen beide eenmansprojecten een voorliefde voor organische, bubbelende, hallucinogene, buitenaardse soundscapes met een even hoge zweef- als spookfactor. Vandaar dat ze vaak met elkaar worden vergeleken. Dolphins Into The Future krijgt wel eens het etiket new age opgekleefd; ‘Future Life’ valt minder makkelijk in dat vakje te duwen. Daarvoor klinkt de muziek te vreemd, te ongemakkelijk en te confronterend. Innercity hijst zich namelijk op tot een universum waar :zoviet*france: of recenter Oneohtrix Point Never in een baan om de maan buitelen. Relax wegdrijven met je gedachten is hier namelijk minder evident ook al zijn de referenties naar de (Duitse) Kosmische ambient van Tangerine Dream best wel te maken. Dat alles maakt van ‘Future Life’ een behoorlijk indrukwekkend opus: taai en ietwat moeilijk te peilen in het begin door zijn inherent surrealisme, maar gaandeweg ontpoppen de acht nummers zich en komt het volledige rijke spectrum aan geluiden, sferen en verhaallijnen tot ontplooiing. (Aan ‘Future Life’ gingen overigens heel wat gelimiteerde cd-r- en tapereleases vooraf op onder andere Taped Sounds, Upstairs en Dens’ eigen Why So Serious. Dat verklaart meteen ook het volwassen karakter van dit uitstekende vinyldebuut.)
Gelijkaardige bevreemdende, psychedelische soundscapes dragen ook ‘Diving Into The Pineapple Portal’ van Brother Raven, een duo uit Seattle. Oorspronkelijk verschenen op cassette bij Gift Tapes in een beperkte kring, maar nu krijgt dit prima album een tweede kans als een volwaardige, zij het eveneens op 300 stuks beperkte elpee. Analoge new age, kosmische ambient en zowat de volledige muzikale erfenis van onder meer Cluster, Brian Eno en Klaus Schulze vormen de ruggengraat van deze zoveelste telgen van een nieuwe generatie elektronische muzikanten die teruggrijpt naar de deep space ambient van de jaren 1970. Wij kennen alvast slechtere vormen van retro dan dit! Slechts vier releases op de teller en nu al is Aguirre op weg om hét Belgische undergroundlabel van 2011 te worden.

tekst:
Gonzo (circus)
beeld:
Innercity_FutureLife
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!