Begin december 2014 overleed de legendarische zanger van Zuid-Indiase klassieke muziek Nedunuri Krishnamurthy op 87-jarige leeftijd. Dat was een paar weken voor hij het eerste exemplaar overhandigd zou krijgen van een uitzonderlijk album op drie cds – de integrale opname van een concert uit 1968. De titel van het album For Tradition, Turn To Nedunuri getuigt eerder van diep respect dan van flair voor marketing. Dat respect is helemaal op zijn plaats. In 29 stukken van uiteenlopende lengte begeleidt Krishnamurthy zichzelf op de tambura, het snaarinstrument dat het basisakkoord van de muziek weergeeft. Hij wordt virtuoos terzijde gestaan op viool en mridangam, een dubbelvellige trommel. De viool volgt de zang van Krishnamurthy in grote lijnen. De globale lijn is bekend, maar zowel zanger als violist voegen daar snelle en elegante versieringen aan toe. De slagwerker bouwt de ritmische cycli zorgvuldig op, is aanvankelijk terughoudend, maar laat zich later graag gaan in een razend trommelvuur van slagen. Daarin maakt hij effectief gebruik van de twee vellen, die in toonhoogte verschillen. Het middelpunt, hoe kan het ook anders, is de zang van Krishnamurthy zelf. Steeds krachtig, maar ook steeds buigzaam en trefzeker in de kleinste en vlotste stembuigingen. Gedrieën weten ze drie en een half uur lang de aandacht met gemak gevangen te houden. De opnamen zijn opvallend helder, met alleen aan het eind wat drop-outs. Je krijgt daardoor flink wat ambiance mee. Een kind dat even zijn stem verheft, een voorbijrijdende auto, mensen die de neus eens luidruchtig ophalen. Het kan alleen maar bijdragen aan de authenticiteit en de directe zeggingskracht van Krishnamurthy. In 1991 werd hij door de Music Academy van Chennai, het voormalige Madras, uitgeroepen tot salangitha kalanidhi – juweel van de kunstmuziek. Deze cd-set laat horen dat deze hoge onderscheiding hem absoluut toekwam.