Food

Zico Chain is een Britse band en dat kan moeilijk anders als we de verhalen lezen over deze bende malloten. De hype is al enorm alvorens het debuutalbum van dit trio heavy rockers verscheen en de verhalen over allerlei excessen inzake drugs, sex en rock-’n-roll zijn alomtegenwoordig. Groepies die de heren vlug eventjes aftrekken voor een concert, of hen de douche intrekken voor een flinke sloot sperma, het is de band niet vreemd. Of de verhalen waar zijn of niet doet er weinig toe, het zorgt voor de broodnodige bekendheid in deze woelige muzikale tijden waarin labels almaar moeilijker zijn te overtuigen om in nieuwe bands te investeren. Daar is Zico Chain alvast in geslaagd, in het zich laten tekenen dan, want vernieuwend zijn ze zeker niet. Ze worden door het Britse journaille vergeleken met Nirvana, maar dat is natuurlijk grootspraak. Niet dat er geen invloeden uit de grunge in de nummers zijn terug te vinden, integendeel. Zico Chain opteert niet voor originaliteit, maar kiest er eerder voor om riffs die reeds hun dienst bewezen hebben bij bands als Queens Of The Stone Age, Foo Fighters, Motörhead of A Perfect Circle gewoon te jatten en die zelf te gebruiken. Ze lieten ‘Food’ dan ook nog inblikken door Joe Baressi, die eerder werkte met de Queens en met Tool. Verbergen doen ze hun invloeden en bijna-plagiaat dus ook al niet. En toch rockt deze plaat behoorlijk. Echt zwakke tracks staan er niet tussen, maar het zal vooral het Britse publiek zijn die hier wat mee kan. De grote oversteek naar Europese dominantie zal deze band met dit soort muziek en met deze plaat zeker niet kunnen maken. Zico Chain maakt stadionrock voor pubers, en daar is op zich niets mis mee.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
ZicoChain_Food
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!