Vorig jaar leek er even sprake te zijn van een soort electronische shoegazerevival. Albums van M83, Ullrich Schnauss en Pluramon
blikten op zon glorieuze manier terug naar de tijden van Slowdive
en Ride dat de schoenenstaarders van voorheen een fonkeling in hun ogen vertoonden. De artiesten die nu veel van die shoegaze-sfeer oppakken zijn te vinden in de electronische ambientbuurten. Joshua Treble, door zijn ouders Tony Boggs genoemd, lijkt ook zijn dromenwereld te verweven met die van de shoegazers. Het begint allemaal nog vrij rommelig op Fivepoints Fincastle. De intro van The Distance Between Us In KM lijkt in de verte zelfs op een opening van een Godspeed You! Black Emperor-nummer. Harde drones laaien op en trekken zich weer terug. Heel langzaam worden de contouren van de fijne ambient zichtbaar en trekt na een pulserende slijmspoorbeweging de chaos weg. Op A Serious House On A Serious Earth en het daaropvolgende I Was There for the Last Kiss But Never Saw the Ambulance Leave gaat Treble richting oneven shoegaze terrein. Met horten en stoten vormt zich over een langere lijn de zweverige sfeer waarin je ogen langzaam de punten van je schoenen opzoeken. De dreiging van Fennesz is hier niet aanwezig, geen overrompelende melodielijnen of erg abrupte noise-uibarstingen, ze zijn er wel maar minder aanwezig. Had Joshua Treble net iets meer aandacht besteedt aan die Fennesz-achtige trekjes dan had het nog iets mooier kunnen zijn. Had was dus kiezen of delen maar Treble kiest zijn eigen weg en behoedt ons op deze manier voor Fennesz-kloon nummer zoveel.