In 2010 verscheen het eerste album van Kronomorfic op pfMentum. Ook toen kwam dit ensemble uit San Diego, geleid door saxofonist David Borgo en drummer Paul Pellegrin op de proppen met een van complexiteit overstromend jazzalbum. En ook toen was de theorie inzake poliritmische intervallen, vreemde ritmes en het onderzoek van het effect van meerlagige ritmes, geen belemmering om te genieten van de muziek. En dat is de kracht van dit soort platen: de vijf stukken klinken op ‘Entangled’ heel wat eenvoudiger dan ze zijn. Gelukkig maar, want de eindeloze theoretische uitleg van de totstandkoming van de nummers, de complexiteit van het combineren van improvisatie en sinecuur genoteerde partituren, het onderzoek naar allerlei structuren en ritmes, kan ons gestolen worden. Waar het bij ons om draait, en alleen maar om draait, is het uiteindelijke resultaat. Dat is zeer aangenaam voortkabbelende jazz die door een groot ensemble wordt neergezet. De details die worden ingevoegd zijn dermate overweldigend dat ‘Entangled’ ondanks zijn gezapig karkater toch dwingt om te luisteren. Dit is meer dan achtergrondjazz, net door die veelheid aan kleine toetsen die door mensen als Mark Dresser, Brad Dutz en Emily Hay (allen bekend van muziek bij pfMentum) worden aangeleverd. Jazzpuristen en gewone luisteraars kunnen zodoende elk op hun eigen manier genieten van de muziek die dit stel doorwinterde muzikanten heeft opgenomen.